Golden Retriever

De geschiedenis van de Golden Retriever gaat terug tot de 19e eeuw in Schotland. Het ras werd ontwikkeld door Sir Dudley Marjoribanks, later bekend als Lord Tweedmouth, die een hond wilde fokken die geschikt was voor de jacht op wild, zowel op land als in het water. Hij kruiste een gele retriever met een tweedewater-spaniël (nu uitgestorven) en later met enkele andere rassen, waaronder de Ierse Setter, de Bloedhond en de Tweedewater-spaniël.

Het doel van Lord Tweedmouth was om een hond te creëren die goed was in het ophalen van wild tijdens de jacht, vooral watervogels. Hij wilde ook dat de hond een vriendelijke en zachte aard had, waardoor hij een ideale metgezel zou zijn voor jagers en hun gezinnen.

De resulterende honden, die later bekend werden als Golden Retrievers vanwege hun gouden kleur en hun vermogen om wild te ‘retrieven’ (ophalen), werden al snel populair bij jagers in Schotland en Engeland. Ze werden erkend als apart ras door de Engelse Kennel Club in 1903 en door de American Kennel Club in 1925.

Sindsdien zijn Golden Retrievers uitgegroeid tot een van de meest populaire hondenrassen ter wereld, niet alleen vanwege hun uitstekende jachteigenschappen, maar ook vanwege hun vriendelijke en intelligente karakter. Ze worden vaak ingezet als therapiehonden, reddingshonden en geleidehonden vanwege hun betrouwbaarheid, toewijding en trainbaarheid.